ΟΝΟΜΑ:
ΔΑΝΑΗ ΒΑΛΣΑΜΙΔΗ

ΑΘΛΗΜΑ:
ΑΝΑΡΙΧΗΣΗ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ:
ΞΑΝΘΗ, ΕΛΛΑΔΑ

ΤΟΠΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ:
ΘΕΣΑΛΛΟΝΙΚΗ, ΕΛΛΑΔΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ:
23/05/2003

Σύντομο βιογραφικό,λίγες λέξεις που σε ορίζουν ως αθλητή και ως άτομο:

Ονομάζομαι Δανάη Βαλσαμίδη και είμαι αθλήτρια αναρρίχησης από μια μικρή πόλη της βόρειας Ελλάδας που ονομάζεται Ξάνθη. Ξεκίνησα την αναρρίχηση σε ηλικία 11 ετών, εμπνευσμένη από τον μεγαλύτερο αδελφό μου Ματθαίο και αμέσως ερωτεύτηκα την αναρρίχηση κλειστού χώρου. Σύντομα άρχισα να αγωνίζομαι στα πανελλήνια πρωταθλήματα και από το 2018 είμαι μέλος της ελληνικής εθνικής ομάδας. Από τότε, άνοιξε ο δρόμος για τις διεθνείς διοργανώσεις. Τα τελευταία 3 χρόνια συμμετείχα σε αρκετούς αγώνες (παγκόσμιο κύπελλο, ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, πανεπιστημιακό πρωτάθλημα, βαλκανικό πρωτάθλημα) με μεγαλύτερη συχνότητα, ενώ παράλληλα άρχισα να προπονούμαι με μεγαλύτερη συνέπεια. Το 2021 κατάφερα να κερδίσω το χρυσό μετάλλιο στο Βαλκανικό πρωτάθλημα νέων στο Αϊντίν της Τουρκίας (lead). Το 2023 κατέκτησα το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία γυναικών στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα (lead).
Η πρώτη μου σοβαρή επαφή με την αναρρίχηση έγινε κατά τη διάρκεια της καραντίνας στα τέλη του 2020, όταν τα γυμναστήρια ήταν κλειστά. Ακολούθησε ένα διάλειμμα 1,5 έτους λόγω εξετάσεων αλλά στα μέσα του 2022 άρχισα να εθίζομαι στην αναρρίχηση. Κάθε μέρα σκεφτόμουν το επόμενο Σαββατοκύριακο στα βράχια ή σχεδίαζα το επόμενο μεγάλο ταξίδι στα βράχια. Πέρυσι σκαρφάλωσα πολλά 7c-7c+ στην Ελλάδα (Λεωνίδιο,Κυπαρίσσι, Ιωάννινα) αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου (Αττάλεια, Φρανκεντζούρα). Έχω κάνει επίσης κάποια 7b+ σε θέα, κάτι που δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ως παιδί. Το δίλημμα ανάμεσα στη βραχώδη ή την αθλητική αναρρίχηση είναι κάτι που μόνο ο χρόνος θα μας το δείξει. Τώρα είμαι πιο παθιασμένη, αφοσιωμένη και ενθουσιασμένη από ποτέ, κάνοντας αυτό που αγαπώ!

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το άθλημα σου;

Ξεκίνησα στην ηλικία των 11 ετών, αλλά πιο συνειδητά στην ηλικία των 18 ετών.

Τι σου αρέσει περισσότερο στο άθλημά σου;

Θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο δοκίμιο πάνω σε αυτό το ερώτημα, αλλά θα επικεντρωθώ στους 4 λόγους για τους οποίους μου αρέσει περισσότερο. Πρώτα απ’ όλα μου αρέσει που είναι ένα άθλημα όπου στην πραγματικότητα δεν ανταγωνίζεσαι τους άλλους αλλά μόνο τη διαδρομή, το πρόβλημα και τα δικά σου όρια. Επιπλέον, μπορείς να το κάνεις στη φύση, με ωραίους και υποστηρικτικούς ανθρώπους και νομίζω ότι η συντροφικότητα μεταξύ των αναρριχητών είναι το πιο υπέροχο πράγμα. Ως τρίτο λόγο θα συμπεριλάμβανα τη σύνδεση της αναρρίχησης με τα ταξίδια για να βρεις νέα βράχια, να εξερευνήσεις νέα μέρη και να γνωρίσεις άλλους παθιασμένους αθλητές. Τέλος, είναι ένα παιχνίδι του μυαλού, όπου πρέπει να βρεις λύσεις με τον πιο δημιουργικό τρόπο, ξεπερνώντας παράλληλα τους φόβους σου.

Ποια είναι τα χόμπι σου, το επάγγελμα σου εκτός του αθλητισμού σου;

Αυτή τη στιγμή σπουδάζω Αθλητική Επιστήμη και παράλληλα εργάζομαι στο τοπικό γυμναστήριο του ορειβατικού και αναρριχητικού συλλόγου Θεσσαλονίκης, ως προπονητής της νέας γενιάς αναρριχητών και αθλητών μας. Στον ελεύθερο χρόνο μου κάνω εναέρια ακροβατικά, λίγο κολύμπι ή πεζοπορία, κάνω παρέα με φίλους, μαγειρεύω, πηγαίνω σε συναυλίες, θέατρο ή κινηματογράφο και σίγουρα σχεδιάζω το επόμενο αναρριχητικό ταξίδι αναζητώντας τις καλύτερες αναρριχητικές διαδρομές, τα καλύτερα βράχια και τα μέρη που πρέπει να επισκεφθώ.

Ποιος ή τι σε εμπνέει;

Φυσικά η ομάδα μου Climbears. Αυτοί οι 4 άνθρωποι είναι οι φίλοι μου στην αναρρίχηση από την πρώτη μέρα που άγγιξα μια αναρριχητική λαβή. Και μέχρι σήμερα σκαρφαλώνουν, κάνουν ποδήλατο, τρέχουν και κάνουν handstand με το ίδιο πάθος όπως την ημέρα που ξεκινήσαμε.

Περιγράψτε την τέλεια μέρα σας:

Ξυπνάμε στο βανάκι του φίλου μου (είναι επίσης ορειβάτης), κάνουμε μερικές διατάσεις σε ένα ωραίο σημείο με θέα, ετοιμάζουμε ένα νόστιμο πρωινό, χαλαρώνουμε στον ήλιο για να απολαύσουμε το πρωινό μας, ετοιμαζόμαστε και φεύγουμε για την κορυφή. Αναρριχηθείτε εκεί μέχρι να πέσει ο ήλιος. Επιστρέφουμε στο μέρος της κατασκήνωσής μας, ανάβουμε φωτιά για να μαγειρέψουμε κάτι και μετά κοιμόμαστε κοιτάζοντας τα αστέρια. (Είμαι καλοκαιρινός/ανοιξιάτικος άνθρωπος, οπότε θα προτιμούσα 17-22°C)

Επιτεύγματα & μελλοντικά πρότζεκτ:

Το μεγαλύτερο επίτευγμά μου μέχρι τώρα είναι ότι κάνω πράγματα που αγαπώ (αναρρίχηση, ταξίδια, αγώνες). Είμαι πολύ περήφανη για κάθε διαγωνισμό στον οποίο συμμετείχα, ο καθένας από αυτούς για διαφορετικό λόγο. Στο ευρωπαϊκό ηπειρωτικό κύπελλο νέων το 2022 στο Γκρατς και στο παγκόσμιο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα στο Ίνσμπρουκ την ίδια χρονιά ήμουν τόσο κοντά στο να περάσω στα ημιτελικά. Και φέτος στο ευρωπαϊκό κύπελλο στη Ζίλινα κατάλαβα ότι με περισσότερη προπόνηση δεν είμαι τόσο μακριά από ένα σπουδαίο αποτέλεσμα. Στην αναρρίχηση είμαι το είδος του ανθρώπου που ερωτεύεται σχεδόν κάθε διαδρομή που δοκιμάζει. Αλλά θυμάμαι πραγματικά μια διαδρομή 45m 7c+, σε μια μεγάλη νέα μυστική βράχο στα Ιωάννινα, όπου ένιωσα δέος. Και ως αθλητικός αναρριχητής, το συναίσθημα που βίωσα
κατά τη διάρκεια της πρώτης μου πραγματικής αναρρίχησης πολλαπλών σχοινιών, μια αναρρίχηση 12 σχοινιών στις Γερμανικές Άλπεις, είναι κάτι που δεν μπορώ να ξεχάσω ποτέ.
Στο άμεσο μέλλον σχεδιάζω ένα ροκ ταξίδι ενός μήνα στην Αττάλεια (και πάλι), γιατί ο χειμώνας εκεί είναι μαλακός και θα την αποκαλούσα τον παράδεισο των αναρριχητών (καταπληκτικά βράχια, διαδρομές, φαγητό κλπ). Το μέρος των ονείρων μου για αναρρίχηση είναι η Ισπανία. Έχω δει τόσες πολλές διαδρομές στη Siurana και σε άλλα crags και είμαι σίγουρος ότι θα είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη στον κόσμο. Επιπλέον ντρέπομαι που ακόμα δεν έχω επισκεφτεί την Κάλυμνο, κάτι που θα αλλάξω το συντομότερο δυνατό. Περιμένω επίσης να επανατοποθετήσω ένα 8α το 2023 και κάτι περισσότερο το 2024. Τέλος, θα ήθελα πολύ να συμμετάσχω σε περισσότερους αγώνες και εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο, για να γνωρίσω άλλους αναρριχητές και να αποκτήσω περισσότερες εμπειρίες και έμπνευση για να συνεχίσω την αναρρίχηση.